Vorige week stond ik in de bank in Bandon, en hoorde een vrouw smeken om wat geld uit haar rekening te krijgen. Die rekening was duidelijk ver in het rood, en de vrouw had geen geld om eten te kopen.
Een dag later stond ik in de winkel achter een man die met zijn bankkaart probeerde te betalen en ook nog geld af te halen. Het lukte hem niet.
Onze buren, Denis en Ann, landbouwers, zien er tegenwoordig erg gestresseerd uit, Denis, vertelde ons dat hij de inkomsten van zijn melkkoeien heel slecht zijn. Van de negen boerderijen met melk quota in ons dorpje, is hij de enige die overblijft. In de laatste negen jaar zijn zijn inkomsten van melk nooit gestegen, en nu zijn ze gedaald.
Hij heeft veel geinvesteerd, en krijgt niets terug.
Mijn buurvrouw, Marion, heeft al haar geld zien verdwijnen in bankaandelen.
En zo kan ik maar blijven doorgaan.
De werkloosheid in Ierland is verdubbeld sedert vorig jaar.
En nu is het IMF met een rapport op de proppen gekomen waaruit blijkt dat we het laagste punt nog niet bereikt hebben.
Volgens het IMF, zal de Ierse economie dit jaar tot 8% inkrimpen, en volgend jaar nog een 3%. Tegen het einde van dit jaar zal 1 op 6 werknemers werkloos zijn.
Het ziet er niet goed uit.
Wij hebben besloten om de galerij te sluiten. We hebben niets verkocht sinds lange tijd.
Gelukkig is Haydn partner geworden in The Conversation Group, een consultancy dat bedrijven helpt met de omschakeling van werknemers- en klantenrelaties door gebriuik van blogs, sociale netwerken, en andere online mogelijkheden.
TCG doet het goed. Maar al het werk is buiten Ierland.
We waren onlangs met vakantie in Portugal, en zagen de zon voor het eerst in bijna twee jaar voor langer dan een paar uurtjes.
Toen we terug kwamen in de regen vroegen onze kinderen waarom we niet in Portugal bleven.
We hebben er samen ook over gepraat. Waarom gaan we hier niet weg? We zouden maar een paar van de verwachte 30.000 emigranten zijn.
Ach ja, verhuizen is niet zo eenvoudig natuurlijk. De kinderen zijn Engelstalig. Naar Engeland gaan ( waar Haydn veel werk heeft) zien we niet zitten. Het scholen systeem is er volledig verschillend, en hier is het nog relatief veiliger.
Toen dachten we aan Belgie. En mijn hart kromp. Hoe graag ik ook naar huis ga om de familie te ontmoeten, ik denk dat ik het moeilijk zou hebben om me terug aan te passen aan de drukte, en het, naar mijn gevoel, stijve gedoe in Belgie. Haydn heeft er zich nooit thuis gevoeld, en dat zou weer hetzelfde zijn. De kinderen zijn Engelstalig, en zouden best naar een Internationale school gaan, maar die zijn veel te duur.
We houden het dus voorlopig bij Ierland. En nu maar hopen dat het IMF verkeerd is, dat TCG blijft draaien en dat de Ierse regering eindelijk wat verstand krijgt en positieve stappen neemt om uit deze rotzooi te geraken.
