Geloof is een integraal deel van het Ierse leven. Sinds St Patrick in Ierland toekwam en het land bekeerde heeft godsdienst en vooral de katholieke kerk steeds een belangrijke plaats gehad in het Ierse leven.
De laatste jaren had de katholieke kerk het moeilijk. Er zijn minder roepingen, minder kerkgangers en ze hebben minder zeg in de alledaagse regering van het land.
Als je over Ierland schrijft, kan je de godsdient niet negeren. Traditionele Ierse muziek gaat dikwijls over rebellie tegen de Engelsen , maar een groot deel gaat over het rotsvaste geloof.
Ik ben hier in Ierland verschillende doorgoede mensen tegengekomen, van het soort dat ik mij in Belgie niet kan herinneren. Het zijn mensen , protestant of katholiek, met een diep geloof in het goede. Je kan voor die gelovigen alleen respect opbrengen.
Wat een ramp moet het voor al die kerkgangers zijn om het ene schandaal na het andere te horen over de katholieke kerk.
Het laatste nieuwe schandaal werd nu in het Murphy rapport gepubliceerd. Het gaat over de manier waarop de katholieke kerk in het dioscesaan Dublin de gevallen van seksueel misbruik in de kerk heeft verzwegen tussen 1975 en 2004. Er wordt gesproken over duizenden gevallen van misbruik, 46 betrokken priesters en 4 bisschoppen die erover wisten en zeer bewust de zaken verzwegen hebben. De priesters werden gewoon naar een andere parochie gebracht, waar ze steevast weer andere kinderen misbruikten. Niet alleen de kerk, ook de politie werd hierbij vernoemd.
De huidige aartsbischop, Diarmuid Martin, heeft steeds weer de moeilijke taak om de kerk op één of andere manier te redden. Vorige zondag heeft hij elke parochiepriester een brief doen voorlezen in de kerk.
Hier een klein extract: The hurt done to a child through sexual abuse is horrific. Betrayal of trust is compounded by the theft of self esteem. The horror can last a lifetime. Today, it must be unequivocally recalled that the Archdiocese of Dublin failed to recognise the theft of childhood which survivors endured and the diocese failed in its responses to them when they had the courage to come forward, compounding the damage done to their innocence.
For that no words of apology will ever be sufficient.
En hoe reageert het publiek? Aan de lezersbrieven in de kranten te zien zijn vele, zelfs trouwe katholieken verward, kwaad en gekwetst. En toch zijn er diegenen die de bischoppen nog verdedigen.
De kerk verdedigt niemand meer, maar vele gelovigen kunnen duidelijk niet zonder de rigide structuur die de kerk altijd geweest is.
Zelfs Brian Cowen verdedigde het Vaticaan, waarvan in het rapport gezegd werd dat ze het onderzoek heel moeilijk maakten door antwoorden te weigeren en brieven onbeantwoord te laten.
Vanmorgen las ik deze uitspraak in de Irish Times van John A.Costello, de eerste minister in 1958. Brian Cowen denkt duidelijk hetzelfde, net als een groot deel van de Ierse bevolking: 'Ik ben een Ier in de tweede plaats, ik ben eerst een katholiek, en ik aanvaard zonder twijfel en op alle vlakken de leerstof en de hierarchie van de kerk waartoe ik behoor.'
Een deel van de bevolking heeft het nu op zich genomen om zelf het katholieke geloof te redden.
Er zijn bijvoorbeeld de Maria watchers. Een zekere Joe Coleman is intussen een echte Maria verschijning voorspeller geworden. Eén zo'n verschijningen ging er komen in Knock in de maand Oktober. Tienduizend gelovigen gingen ernaar toe. Niemand zag Maria, maar ze zagen de zon dansen.
Nu, een maand later blijkt er een epidemie te zijn van mensen met retina beschadiging. De zon zien dansen is , volgens de plaatselijke ophtalmoloog één van de eerste tekenen van retinabeschadiging. Sommige mensen hebben tot 50% van hun zicht verloren. Er waren ook veel kinderen aanwezig, wiens ouders hen naar de zon deden kijken. De ogen specialist denkt dat er nog honderden slachtoffers zijn wiens zicht serieus beschadigd is.
