De Ierse bail-out is over, wat nu?

Enda Kenny heeft de natie toegesproken: de bailout is over. Maar mr Kenny heeft er wel voor verwittigd dat we nog niet uit de penarie zijn. De austerity blijft nog voortduren en we moeten dus niet te vroeg juichen.
Wie juicht er hier? Voor zover ik weet, alleen de politici. Elke economist verwittigt ons dat we nog niet te optimistisch kunnen zijn, en de doorsnee burger met kinderen in Australie, New Zealand of New York juicht ook niet. Ook de vele mensen die hun huis verloren zijn of geen werk vinden juichen niet, noch die burgers wiens winkels gesloten zijn door de crisis.
Ja , in Dublin zijn er wat groene scheuten te zien, en er wordt een kleine groei voorspeld, maar we weten ook wel dat we die 65 miljard nog moeten terugbetalen, en dat zal nog jaren pijn doen.
Mr Noonan, de minister van financien heeft er ook voor verwittigd dat Ierland niet meer aan gretigheid mag toegeven. Mr Noonan had dat beter aan de banken gezegd. Hopelijk kunnen zij hun gretigheid in toom houden.
Ach, de politiekers hebben hun Zondagje gehad met mooie speeches over de goede Ieren die allen samen gewerkt hebben om uit de problemen te geraken, etc etc, en de Ier? Hij ploegde moeizaam voort.

When Santa comes out of the chimney,......in Ierland

Het is de tijd van het jaar waar ik liefst mijn koffers zou pakken en op eender welk vliegtuig zou stappen. Wel niet echt eender welk, geen Angelsaksisch land, in ieder geval.
Ja, het is Kerstmis, en zoals de Pakistaan, Usman Tariq,ook een immigrant die ik onlangs interviewde zei, 'Kerstmis in Ierland is geen feest van een paar dagen, het is een heel seizoen'.

Zodra Halloween voorbij is, beginnen de kerstversieringen te verschijnen in de winkels, sommigen beginnen er al in Oktober mee.
Kerstbomen en slingers, lichtjes en kaarsjes, kerststalletjes en figuurtjes, dat gaat nog door de beugel, maar die verdomde kerstliedjes daar kan ik niet mee leven. En hier zijn ze er goed in. Natuurlijk worden de Pogues 30 keer per dag gespeeld op de radio met 'A Fairytale in New York', verder is er 'the cavalry' 'White Christmas' en 'Jingle Bells'. Deze liedjes kunnen er nog door.
Waar het voor mij stopt zijn de Santa liedjes. Santa Claus is zoals Sinterklaas een kindervriend die door de schoorsteen kruipt om kadootjes te brengen. Hij komt uit Lapland en vliegt met een slee door de lucht, de slee wordt voortgetrokken, zoals U wel weet, door rendieren. Rudolf is de meest gekende, want hij heeft een gloedrode neus.
Kinderen zingen dus liedjes over Santa en Rudolf, dat is ook nog normaal, maar de volwassenen doen dus ook niets anders.
'Rudolf the red nosed reindeer', 'I saw mama kissing Santa Claus', 'You'd better watch out, Santa Claus is coming to town', en dan de verleidelijke 'Santa Baby'. Jongens , jongens toch.
Ze zingen het zelfs in de kerk. Iedere kerk heeft wel een Carrol service, waar er kerstliederen gezongen worden, en het kerstverhaal gelezen wordt, maar na de kerkliederen wordt het publiek 'verrast' met Santa liedjes, en ze zingen allemaal vrolijk mee. Het equivalent in Belgie zou zijn dat iedereen Sinterklaasje bonnebonnebonne uit volle borst zou beginnen te zingen op café, in de kerk of in het koor.

De kerstfeestjes zijn ook bijzonder in Ierland, net als in Engeland trouwens. Iedereen zit aan tafel met een kroontje op zijn/haar hoofd, dat net uit een cracker kwam.
Iedereen eet kalkoen, gekookte ham en spiced beef, met spruiten ( waarvan iedereen zegt dat ze die niet ekker vinden), worteltjes, raapjes en cranberry saus. Als desert eten ze allemaal Christmas pudding met brandy butter. Elk jaar opnieuw hetzelfde.....en ze worden het maar niet beu. Het is tijdens het Kerst 'seizoen', dat ik elk jaar opnieuw weer besef dat ik in Ierland een 'allochtoon' ben, en mis ik mijn nuchtere Vlaamse medeburgers. Kan er mij iemand alstublieft 'Jezeke is geboren' opsturen?