Kroniek van een onaangekondigde overstroming.

Vorige Woensdag was een belangrijke dag voor mijn zoon Sipke, die deelneemt aan een debatteer wedstrijd met zijn school. Die avond zou zijn het debatteer team van zijn school, waarvan hij kapitein is het opnemen tegen de privéschool van Bandon.
Het onderwerp van het debat was: 'Het Westen neemt de strijd tegen Global warming niet serieus.'
Sipke's team steunde, en Bandon Grammar School verwierp de motie.
Hamilton High viel aan met onbestrijdbare feiten, Bandon Grammar kon zich maar moeilijk verdedigen, en Sipke's team won. De motie werd aanvaard.
Iedereen kon weer tevreden naar huis.
We beseften niet dat we buiten nog hardere bewijzen zouden vinden.
We merkten we dat het hard beginnen regenen was. Heel hard zelfs, een echte wolkbreuk.
Nu ja, dat gebeurt hier wel meer. We haastten ons naar huis en dachten niet meer aan de regen.
Ik werd die nacht verschillende keren gewekt door de huilende wind en het gekletter van de regen tegen het raam, maar ik was nog steeds aan het nagenieten van Sipke's laatste speech.
De volgende morgen regende het nog steeds even hard.
De baan naar Bandon was op verschillende plaatsen onberijdbaar, ook dat gebeurt wel meer. Ik bracht de kinderen via een paar omwegen toch veilig naar school.

Een tweetal uren later moest ik weer naar Bandon om een paar kinderen van de school naar de zwemlessen te brengen. Weer moest ik een omweg maken. De weg naar Bandon leek al op een rivier.
Terwijl de kinderen aan het zwemmen waren ging ik een tas koffie drinken. Er was niet veel volk in Bandon. Het weer was nog steeds barslecht.
En toen zag ik de rivier.
De Ierse naam voor Bandon is Droichead na Banndan, of Bandon Brug. De Bandon is de mooie rivier die door dit kleine stadje stroomt.
De rivier had bijna de oever bereikt, het water stroomde woedend verder.
Ik zag dat het niet lang meer zou duren vooraleer de rivier zou doorbreken, en ben dus maar vlug al mijn kinderen uit de school gaan halen. De baan naar huis leek intussen op een waterval! Ik moest weer langs omwegen naar huis.

Omdat we nu toch allemaal thuis waren besloten we eens even een kijkje te gaan nemen aan het strand.
Rondomons waren er tekenen van een echte zondvloed.
Hier een paar foto's







Omdat de meeste wegen intussen onberijdbaar waren gingen we maar terug naar huis. Sipke kreeg rond 5 uur een tekstbericht dat de rivier Bandon overstroomd had.

Al vlug was ergeen broadband meer en de telefoon gaf het ook op.
We keken naar het nieuws waar we de eerste beelden zagen van ons overstroomde stadje.

Tijdens de nacht stopte de regen eindelijk. Ik reed 's morgens naar Bandon, en vond de stad nog steeds overstroomd. Alle scholen waren gesloten, er was nergens telefoon, er was geen internet connectie. Alle winkels waren dicht, sommigen volledig vernietigd door het water. In een paar winkels, en het plaatselijk hotel had het water 1,80m bereikt.
De boekenwinkel en de bloemenwinkel waren verwoest. Het bistrootje waar ik de dag voordien nog koffie had gedronken was ook volledig vernietigd.
Alle winkels hadden voor November extra stock aangelegd voor de Kerstmishandel.
Die stock werd nu op de containers met afval gegooid.





.

Er waren overstromingen in heel West-Cork, en het westen van Ierland.
Cork was er blijkbaar aan onstnapt.
Toen besloot de ESB (Electricity Supply Board) de floodgates van hun dam in Cork city open te zetten om een grote ramp te voorkomen. Ze vreesden dat de dam anders zou barsten.

Cork overstroomde, het was de ergste overstroming sinds 1958. Hier nog een paar foto's van Cork City.


Tot overmaat van ramp zit nu de helft van Cork zonder water. 40 Scholen zijn gesloten. Volgens de watermaatschappij zal het nog minstens één week duren vooraleer dit pobleem opgelost is.

We weten het nu toch wel allemaal; global warming is een feit. We dragen er hier de gevolgen van. Hopelijk brengt Kopenhagen wat hoop.

Om te eindigen, deze stelling: zoals Sipke met een lachje en een knipoog zijn openingsspeech van het debat beeindigde: To say it with the words of the King, Elvis Presley: 'A little less conversation, a little more action, please!'

Cork City, een top bestemming!

De dubliners kunnen het niet geloven, ze zijn in shock! De reizigersgids The Lonely Planet heeft Cork genoemd als één van de 10 topbestemmingen in de wereld.Dublin haalde de lijst niet. En daar zijn we hier in Cork heel gelukkig mee.

Cork City is de tweede stad van Ierland. Het is een leuke universteitsstad vol jonge, actieve mensen.
Cork, of Corcaigh in het Iers heeft een rijke geschiedenis, er zijn leuke gallerijtjes en de cafeetjes zorgen voor de nodige atmosfeer's avonds.
Al die informatie vind je wel op de touristen websites.

Ik ga je nu een ander verhaal vertellen over Cork. Het gaat om één van mijn diepste geheimen....ik heb een boon voor de mannen van de City of Cork Male Voice Choir
Dit koor is een social club voor muziekliefhebbers. Ze komen 3 keer per week samen om te repeteren en doen dit nu al 42 jaar lang.
Hun vriendschap kan je waarnemen in de warme klank van hun muziek.


Ik heb een paar keren de gelegenheid gehad om met hen mee op te treden. Ik ben lid van het Chorus of Opera Cork, een vrouwenkoor. We hebben in verschillende concerten en opera's tesamen met het mannenkoor gezongen.
Die mannen zijn van het soort dat je niet dikwijls tegenkomt. Ze zijn zo vriendelijk en charmant, en dat gepaard met hun mooie stemmen en de warme klanken die zo'n mannenkoor produceren doet mijn hart altijd smelten.

Toen ik borstkanker had hebben ze tesamen geld ingezameld om onze familie te steunen tijdens de behandeling, en de moeilijkheden die daarmee gepaard gaan.
Ik zal nooit de voorzitter vergeten die mij in het ziekenhuis kwam bezoeken. Met een rode kop en een fles Lucozade kwam hij naar me toe, hij zette zich naast me neer en we praatten zo'n uur over muziek, het mannenkoor en de mooie dingen van het leven. Hij was zo'n lieve, oude man. En zo zijn ze allemaal, ongelooflijk lief en charmant.
Hier is één van de liedjes dat we samen gezongen hebben, met Louise O'Sullivan als Mezzo Soprano. Het is 'River of dreams' op de muziek van Vivaldi, zoals je wel zal horen.

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Dus als je van plan bent om naar Ierland te komen, kom dan eens naar Cork, en als je kunt begin dan eens een gesprek met een oudere Corkonian, ze zijn allemaal schattig. Als je dan nog een concert van het mannenkoor erbij kan nemen, is je vakantie gegarandeerd geslaagd!

( met toelating van the city of Cork Male Voice Choir en Louise O'Sullivan)

Hou je handen van mijn pint!

De Dáil of het Ierse Parlement, is zoals in elk land, een plaats waar er dagelijks gedebatteerd wordt over de dagelijkse zaken. Er zijn de regeringspartijen, en de oppositie.
De laatste tijd, omwille van de recessie en de besparingsmaatregelen, zijn deze debatten dikwijls nogal luid en passioneel. De backbenchers van de regeringspartijen blijven echter de regeringsbeslissingen steunen.
Niemand vond het blijkbaar onaanvaardbaar dat de cervicale kanker vaccinatie voor jonge meisjes werd afgeschaft, de manier waarop de Magdalenes behandeld worden blijkt ook geen reden voor opstand te zijn.

En toen ging het over alcohol !

De regering had een wetsvoorstel ingediend waarbij het maximum toegelaten alcoholgehalte in het bloed voor bestuurders zou verlaagd worden van 0.8 tot 0.5 promille.
Dit ging te ver! Een 20 tal TD's( parlementsleden) van de regerende partijen revolteerden luid. Het waren voornamelijk TD's uit het platteland. Volgens hen zou zulke wet de oudere boeren nog meer isoleren, en de pubs zouden één voor één sluiten.

Nu is de relatie tussen Ieren en hun pint wel gekend, maar dat ze het zó serieus namen, was wel verbazingwekkend. Vooral als je eraan denkt dat een groot deel van fatale ongelukken een gevolg zijn van alcoholgebruik.

Ach ja, ik kan de oudere boeren wel begrijpen. Ze wonen dikwijls ver afgelegen van het dorp, en het enige contact dat ze nog hebben met andere mensen is in de pub, waar ze de buren ontmoeten en over de hurling discussieren. Hoe kan dat nu zonder een lekkere Stout op de toog?
Na de invoering van het rookverbod bleven er al meer mensen thuis, en de vrees is dat er bijna niemand nog naar de pub zal komen als ze nu ook niet (genoeg) meer mogen drinken. Met als gevolg een nog grotere isolatie van de rurale bevolking, met alle gevolgen vandien.

Sommige pubs hebbeb al een vervoerdienst ter beschikking gesteld, de alcoholbus dus, die mensen thuis oppikt en ze ook weer terug brengt. Maar niet elke pub wil dit zomaar gratis doen.

Volgens de Road Safety Authority zullen er volgend jaar tenminste 10 mensen sterven als het maximum toegelaten alcoholgehalte niet verlaagd zou worden.
Een moeilijke zaak dus voor de Taoiseach. Zonder de steun van deze 20 TD's kan hij de wet er niet doorkrijgen en zou hij zeker afgemaakt worden door de oppositie.
Hij was er uiteindelijk toe verplicht een compromis te zoeken.

En dat is er nu gekomen. De meeste TD's hebben laten weten dat ze akkoord zullen gaan met het nieuwe voorstel, waarbij iemand die met een alcoholgehalte tussen 0.5 en 0.8 mg een kleinere boete zal moeten betalen, en niet meteen zijn rijbewijs zal verliezen. Ik denk dus dat de gardaí (politie) op het platteland bij een 0.7 promille, hun ogen zullen sluiten. In de steden zullen ze strenger zijn, maar hier kunnen we lustig verder drinken!