Het onderwerp van het debat was: 'Het Westen neemt de strijd tegen Global warming niet serieus.'
Sipke's team steunde, en Bandon Grammar School verwierp de motie.
Hamilton High viel aan met onbestrijdbare feiten, Bandon Grammar kon zich maar moeilijk verdedigen, en Sipke's team won. De motie werd aanvaard.
Iedereen kon weer tevreden naar huis.
We beseften niet dat we buiten nog hardere bewijzen zouden vinden.
We merkten we dat het hard beginnen regenen was. Heel hard zelfs, een echte wolkbreuk.
Nu ja, dat gebeurt hier wel meer. We haastten ons naar huis en dachten niet meer aan de regen.
Ik werd die nacht verschillende keren gewekt door de huilende wind en het gekletter van de regen tegen het raam, maar ik was nog steeds aan het nagenieten van Sipke's laatste speech.
De volgende morgen regende het nog steeds even hard.
De baan naar Bandon was op verschillende plaatsen onberijdbaar, ook dat gebeurt wel meer. Ik bracht de kinderen via een paar omwegen toch veilig naar school.
Een tweetal uren later moest ik weer naar Bandon om een paar kinderen van de school naar de zwemlessen te brengen. Weer moest ik een omweg maken. De weg naar Bandon leek al op een rivier.
Terwijl de kinderen aan het zwemmen waren ging ik een tas koffie drinken. Er was niet veel volk in Bandon. Het weer was nog steeds barslecht.
En toen zag ik de rivier.
De Ierse naam voor Bandon is Droichead na Banndan, of Bandon Brug. De Bandon is de mooie rivier die door dit kleine stadje stroomt.
De rivier had bijna de oever bereikt, het water stroomde woedend verder.
Ik zag dat het niet lang meer zou duren vooraleer de rivier zou doorbreken, en ben dus maar vlug al mijn kinderen uit de school gaan halen. De baan naar huis leek intussen op een waterval! Ik moest weer langs omwegen naar huis.
Omdat we nu toch allemaal thuis waren besloten we eens even een kijkje te gaan nemen aan het strand.
Rondomons waren er tekenen van een echte zondvloed.
Hier een paar foto's
Omdat de meeste wegen intussen onberijdbaar waren gingen we maar terug naar huis. Sipke kreeg rond 5 uur een tekstbericht dat de rivier Bandon overstroomd had.
Al vlug was ergeen broadband meer en de telefoon gaf het ook op.
We keken naar het nieuws waar we de eerste beelden zagen van ons overstroomde stadje.
Tijdens de nacht stopte de regen eindelijk. Ik reed 's morgens naar Bandon, en vond de stad nog steeds overstroomd. Alle scholen waren gesloten, er was nergens telefoon, er was geen internet connectie. Alle winkels waren dicht, sommigen volledig vernietigd door het water. In een paar winkels, en het plaatselijk hotel had het water 1,80m bereikt.
De boekenwinkel en de bloemenwinkel waren verwoest. Het bistrootje waar ik de dag voordien nog koffie had gedronken was ook volledig vernietigd.
Alle winkels hadden voor November extra stock aangelegd voor de Kerstmishandel.
Die stock werd nu op de containers met afval gegooid.
.Er waren overstromingen in heel West-Cork, en het westen van Ierland.
Cork was er blijkbaar aan onstnapt.
Toen besloot de ESB (Electricity Supply Board) de floodgates van hun dam in Cork city open te zetten om een grote ramp te voorkomen. Ze vreesden dat de dam anders zou barsten.
Cork overstroomde, het was de ergste overstroming sinds 1958. Hier nog een paar foto's van Cork City.
Tot overmaat van ramp zit nu de helft van Cork zonder water. 40 Scholen zijn gesloten. Volgens de watermaatschappij zal het nog minstens één week duren vooraleer dit pobleem opgelost is.
We weten het nu toch wel allemaal; global warming is een feit. We dragen er hier de gevolgen van. Hopelijk brengt Kopenhagen wat hoop.
Om te eindigen, deze stelling: zoals Sipke met een lachje en een knipoog zijn openingsspeech van het debat beeindigde: To say it with the words of the King, Elvis Presley: 'A little less conversation, a little more action, please!'
No comments:
Post a Comment