Nationale Identiteit

Het is weer zover. Alles wordt weer groen, de leprechauns verschijnen weer overal, de shamrock prijkt trots op de boezems, de stout vloeit weer vrolijk.
Ja, het is weer een St Patrick's Day.
Donderdag is een dag verlof. Elke stad of dorp heeft zo zijn eigen St.Patrick's parade. Wij gaan naar Cork.
Mijn 12 jarige zoon Milo is al een week of twee het Ierse volkslied aan het zingen. Hij heeft het ook aan mijn dochter Angharad aangeleerd.
Voor de Seachtain na Gaeilge* ( De Ierse taal week) hebben ik en mijn zonen onze naam in Iers veranderd op Facebook. ( Roos Demol is Roisín Ní Chaochún**), en we hebben de face-paint en de Ierse kleuren klaar staan om naar de stoet in Cork te trekken.
Elk jaar opnieuw ben ik verbaasd van de vaderlandsliefde die de Ieren zo gretig tentoon stellen. Niet alleen hier, maar over heel de wereld. Elke mens met maar één druppel Iers bloed viert St. Patrick's day op 17 Maart.

Ik moet eerlijk zeggen, dat ik zo een beetje jaloers ben op die vaderlands liefde. Want als Vlaming is vaderlandslievend zijn taboe.
Toen ik aan deze blog begon heb ik mijn geweten eens goed nagegaan, en ik bleef maar tot de conclusie komen dat ik mezelf geen Belg, maar wel een Vlaming in Ierland voel. Ik voelde me er een beetje schuldig over. Want met fierheid zeggen dat je een Vlaming bent, heeft in Belgie al vlug tot gevolg dat je uiterst rechts genoemd wordt, en dat ben ik helemaal niet.
Ik leun eerder naar links.

Laat me nu een paar misverstanden rechtzetten.

1. In Ierland is iedereen nationalist. Of ze nu recht, links of neutraal zijn, één ding hebben ze allemaal gemeen: De liefde voor hun land.

2. Fianne Fail en Fine Gael zijn allebei rechts. De verkiezingen gaan hier meestal tussen rechts en rechts. De oorsprong van de partijen ligt in de burgeroorlog, waarbij Fine Gael de partij was die voorstander was van Home rule, dus dat Ierland een deel van Groot-Brittanie zou blijven , maar met een eigen parlement, zoals Schotland nu. Fine Fail was voorstander van totale onafhankelijkheid, zij hebben uiteindelijk gewonnen.

3. De meest nationalistische partij in dit land, Sin Féin, de met Ierse vlaggen zwaaiende republikeinen, zijn marxistisch, dus links, uiterst links.

4. De eerste taal in ierland is Iers (Gaeilge). Er zijn nog zo'n 70.000 Iers sprekers. Hoe komt dat? Doordat de Engelse dominatie het Iers heeft doen verdwijnen. Lees dit hier eens, vervang Ierland hier door Brussel, en Brusselse rand, meer hoef ik niet te zeggen.

Van je herkomst houden heeft niks met rechts of links te maken, en het feit dat ik me Vlaming voel, is normaal, want voor mij is taal en cultuur met elkaar verbonden. Er zijn zoveel Vlaamse dingen om fier op te zijn. We hebben een rijk verleden, we spreken vele talen, we hebben toffe steden, we vieren graag feest, we zijn joviaal.
Als ik hier met iemand praat en ze vragen naar mijn nationaliteit zeg ik altijd Flemish. Als ze dat niet verstaan zeg ik: "I am from Belgium, I am Flemish".
Op mijn eigen kleine manier maak ik Vlaanderen zo bekend bij de Bandonians en de Corkonians.

Schotten,Noord- Ieren, Welsh, ze maken allemaal deel uit van Groot-Brittanie, maar noem een Schot nooit Engels of Brit, hij zou het je niet vergeven, hetzelfde geldt voor de Noord-Ieren, enz.
Is daar iets verkeerd aan? Zijn ze daarom allemaal uiterst rechtse racisten? Natuurlijk niet. En in Belgie hoeft dat ook niet zo te zijn.

Ik ken verschillende mensen in Wallonie, ik spreek ook vloeiend Frans. Ik heb respect voor mij n buren, maar ik voel me niet één van hen. Is dat verkeerd?

Als het dan over de koninklijke familie gaat; die horen thuis in sprookjes, dat heb ik op mijn zesde al besloten, nadat ik uren op de luchthaven in Zaventem moest wachten op koning Boudewijn en president Mobutu, met een Belgisch vlagje in mijn hand. Ik was erg opgewonden om een echte koning te zien, tot hij eindelijk voorbij me stapte. Hij had geen kroon, geen lange mantel, en hij keek niet eens naar mij. Dat deed voor mij de deur dicht.


Ik laat de politiek liever aan politiekers natuurlijk, maar ik wou dat diegenen die de beschuldigende vinger zo graag opsteken, eens over de grenzen gaan kijken.

Ik heb intussen mijn Ierse vlag klaar staan, en het Ierse volkslied ken ik ook bijna.


*zeg: Sjachtan na gweelga
**zeg: Roosjien nie Choochoen

Een pracht van een Ierse vrouw: Laoise O'Hanlon

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Vandaag is het internationale vrouwendag.
Tijd dus om een vrouwen blog post te schrijven.
Vorig jaar had ik het over de Ierse vrouwen in het algemeen. Vandaag heb ik er ééntje uitgekozen die het zeker verdient om door een breed publiek gekend te worden.
Het gaat om Laoise O'Hanlon, de zangeres waarover ik het al vaker gehad heb.
Ik houd namelijk van jazz, en terwijl Ierland meer gekend is voor traditionele muziek en natuurlijk ook voor Bono, is er hier toch een leuke jazz scene. En Laoise maakt daar deel van uit.
Laoise komt uit Cork, haar liefde voor muziek heeft ze van haar ouders gekregen.
Ze studeerde muziek in London, en behaalde haar masters in de Cork School of Music, waar ze het beste resultaat ooit haalde voor de 'best overall performer awards'.

Haar stem is soms, zoet en melancholisch, soms rauw, haar invloeden komen van Ella Fitzgerald,Diana Krall, Al Jerreau, Diane Schuur, Cassandra Wilson, Liane Carroll, Mark Murphy, Bobby Mc Ferrin, Miles Davis and Jill Scot.

Ik leerde Laoise kennen toen ik op zoek was naar een alternatief voor het koor, waar ik niet meer naartoe kon, omwille van mijn moeder-taxi werk.
Mijn vriendin, ook een hobby-zangeres raadde me aan om bij Laoise zanglessen te volgen.Ik heb sindsdien niet meer terug gekeken.
Mijn liefde voor jazz, die ik bijna vergeten was ( ik heb vroeger nogal wat tijd doorgebracht in de Sounds club op de Elsene Steenweg in Brussel), kwam al weer vlug terug. Het doet mij plezier met haar over jazz te praten, zij heeft me veel geleerd, maar ik heb haar ook wat bijgeleerd over Europese jazz, want hier in Ierland is het allemaal nogal Amerikaans.

Laoise heeft het talent van een internationale ster. In tijden van x factor en pop-idool toestanden, vergeten we wel eens hoe moeilijk het soms is voor echte artiesten zoals Laoise en haar quintet, om succes te vinden. De wereld draait om middelmatigheid , de echte talenten komen er enkel door keihard te werken, en met het weinige geld dat ze verdienen kan dat heel moeilijk zijn.
Hier is Laoise tijdens ons Action Breast Cancer concert. Ze was toen net terug van het Cork Jazz festival waar ze dat weekend 15 gigs had.

Een nieuw begin?

Ze werden afgeslacht, de Fianne Failers, van de 78 zetels in de Dáil ( parlement), blijven er nog 20 over. Zo een pandoering hebben ze nog nooit gekregen  in de Ierse geschiedenis.  Ze zijn nu kleiner dan Labour, die 17 zetels meer haalde en nu met 35 in het parlement zit, en de winners Fine Gael, die met een winst van 25 zetels naar 76 gaat.
En na één week onderhandelen zijn Fine Gael en Labour tot een akkoord gekomen. We hebben dus een nieuwe regering.
Of de toestand nu zal verbeteren blijkt nu de vraag, het is en blijft een moeilijke taak om dit land uit de dieperik te halen. We zullen nog jaren moeten betalen.
De regering heeft vanmorgen hun regeringsakkoord bekend gemaakt.

Wat mij het meeste interesseert is dat ze nu eindelijk de gezondheids zorg gaan veranderen.
Er zijn plannen om een verzekerings systeem zoals in Nederland in te voeren in 2016. Het schandalige privé/publieke geneeskunde systeem zal eindelijk afgeschaft worden.
Ze beloven ook dat een bezoek naar de huisarts vanaf dan gratis zal zijn.... afwachten denk ik, de huisartsen krijgen nu € 50 Euro per bezoek, tijdens het weekend wordt dat € 70, ik vraag me af of ze dat wel zullen opgeven. We zien wel.

Er heerst nu een gevoel van voorzichtige hoop. Iedereen weet wel dat er een moeilijke paar jaren voor de deur staan, maar de politiekers die nu aan de macht zijn lijken meer bekwaam, ze blijken het te menen en ze lijken minder op de feestvierende cowboys van Fianne Fail.
Hoop doet leven!