Juvenile Athletics Championships, Munster in Templemore, Tipperary

Here is een leuk clipje, geeft de atmosfeer goed weer.
Fintan is in de laatste race.>
Munster Championship from phil kelly on Vimeo.

Eilander Syndroom

De Ieren zijn een raar volkje.
Ze zijn verspreid over de hele wereld. Omwille van de hongersnood in de 19e Eeuw, emigreerden miljoenen Ieren naar de Verenigde Staten. Groot Brittanie heeft ook een paar miljoen Ierse uitwijkelingen, en waar op de wereld je ook gaat, je vindt wel altijd een Ierse pub.
De uitwijkelingen waren meestal arme mensen, op zoek naar wat meer geluk, een goed leven voor de familie. Begrijpelijk wel.
Je zou dus denken dat de Ieren de eersten zouden zijn die huidige emigranten omhelzen en helpen om een nieuw leven op te bouwen. Niets is minder waar, blijkt nu.
70% van de neen-stemmers in het laatste referendum over het Lissabon verdrag, deden dit omdat ze vreesden dat met een diepere integratie in Europa, ook meer Europese immigranten naar Ierland zouden komen, dat stond deze week in de krant.

Toen ik hier toekwam, 10 jaar geleden, vond ik het verdomd moeilijk om een job te vinden. Zo moeilijk zelfs, dat ik uiteindelijk tevreden moest zijn met een job als verpleegster in een ouderlingen tehuis. Onderbetaald en overwerkt!
Een van de werkgevers die me interviewden stelde mij de vraag of ik niet dacht dat mijn acccent een probleem zou zijn. ( ik had jaren gewerkt voor bedrijven als Procter en Gamble en Baxter Healthcare, als trainer, en was op zoek naar iets gelijkaardigs), ik negeerde die vraag. Nadien vroeg ik me wel af, of mijn nationaliteit het probleem kon zijn. Ik wou dat echter niet geloven.

Maar nu besef ik dus, dat mijn 'continental' zijn, een struikelblok was om een job te vinden. Vreemd gevoel is dat.
De laatste jaren zijn er zo'n 300.000 Polen naar Ierland gekomen. Ze werken meestal in de bouw sector, en de vrouwen worden huishoudsters, alhoewel de meesten universitairen zijn. Het zijn mooie, vriendelijke mensen , meestal katholiek zoals de Ieren, er zijn geen problemen met deze Europeanen.
Nu blijkt dus , door het referendum, dat ze hier echt niet welkom zijn.

Ieren zijn eilanders. Ze leven afgesloten van de rest van Europa. En dat merk je echt wel.

Deze theedrinkende, fish-and chip etende eilanders hebben een groot wantrouwen voor alles wat niet van dit eiland komt.

Mijn ouders' huis werd verkocht na hun overlijden. De kopers waren een familie uit Cork. Leuke, aangepaste mensen, die een beter leven wilden en gevonden hebben voor hun familie, dat is de norm hier in Ierland. Iedereen heeft wel minstens één familielid in het buitenland.

Blijkbaar vinden de Ieren het gemakkelijk om te krijgen, maar ze staan niet meteen klaar om ook wat terug te geven!

Referendum Smeferendum

 

OK, jullie hebben het allemaal wel gehoord, gelezen of gezien, Ierland heeft NEEN gezegd in het referendum over het Lisbon Verdrag.
Consternatie in Europa, sommigen zijn tevreden, anderen heel ontgoocheld. Een ding is zeker, zelfs de Ieren weten niet echt waarom ze neen gestemd hebben.En als je hier voor het referendum naar de propaganda keek, kan je maar 1 besluit trekken. Ze stemden neen omdat ze neen konden stemmen. Het oude Ierse rebel gevoel kwam weer op. De Neen propaganda was ook daarop afgestemd.
Posters met als slogan " People died for this country, ....." " No to Foreign Rule", " don't let Brussels in through the back door", etc. waren er echt op gericht om de Ieren te doen geloven dat door Ja te stemmen. het land zou overgenomen worden door ongelovige, abortus lievende heretische Europeanen.
Mensenlief, ik heb nog nooit zo een belachelijke propaganda gezien. En de mensen zijn er in gelopen.
De ja-kant kon duidelijk geen antwoord vinden op de neen propaganda, ze hadden daar het geld niet voor. Ze probeerden wel, door te zeggen dat de neen kant leugens vertelde, maar dat maakte het alleen maar erger.
Neen had duidelijk de overmacht op financieel gebied, er gaan geruchten de ronde dat pro-Bush Amerikanen erachter stonden....

Ach ja, ze likken hier en in Brussel nu hun wonden. De vraag blijft of het wel zin heeft om een referendum te organiseren over een verdrag waar niemand iets van verstaat. Tenslotte is er hier een democratisch verkozen parlement (Dáil), waarom werd er daar niet gedebatteerd over het verdrag? Het zou tenminste de zekerheid leveren dat de beslissing, welke dan ook, kwam van goed geinformeerde individuelen!

Expats United

Toen ik in Brussel woonde met Haydn, nu mijn echtgenoot, kochten wij wekelijks The Bulletin, een weekblad voor expats in Brussel.

Elke keer maakte ik me kwaad op al de Eurocraten die niets beter te doen hadden dan te klagen over de Belgen, de Belgische politiek, etc.
Ik verstond maar niet hoe die mensen zo negatief konden zijn over een land, waar ze uit eigen keuze komen wonen waren.

Nu, na tien jaar in Ierland, betrap ik mezelf erop dat ik net hetzelfde doe als de expats in Belgie.
Ik kan me hier zo gefrustreerd voelen over alles. De scholen, de gezondheidszorg, de restaurants, de sportclubs,de godsdienst, ik heb wel altijd een negatieve opmerking klaar!

En nu begrijp ik wel wat er gebeurt in het hoofd van een expat. Je komt er nooit meer uit. Eens expat, altijd expat. Ik voel me niet echt thuis in Ierland, maar als ik terug naar Belgie ga, kan ik niet wachten tot ik weer hier ben, ik kan aan de Belgische drukte niet meer wennen.

Eigenlijk voel ik me alleen nog thuis in mijn eigen huis. Ik ben een expat voor het leven. Ik zou gerust naar de Verenigde Staten kunnen verhuizen, of naar Australie of Africa. Volgens mij maakt dat niet zoveel verschil meer uit. Weg is weg. Na een tijdje ga je je de goede dingen van je eigen land herinneren, en plots worden die zelfs beter en beter. Maar je kan er niet meer terug naartoe, want je hoort er niet echt meer bij.
Een raar gevoel, maar ik ben er zeker van dat dit een expat-syndroom is, zeker als je in een gemengde relatie zit. Twee Belgen kunnen samen heimwee naar huis hebben. Alleen ben je dus echt wel alleen!

Ik voel me nu verbonden met alle expats in de wereld, welke nationaliteit ze ook mogen hebben. Van huis weg zijn is niet zo simpel als je denkt....