Eilander Syndroom

De Ieren zijn een raar volkje.
Ze zijn verspreid over de hele wereld. Omwille van de hongersnood in de 19e Eeuw, emigreerden miljoenen Ieren naar de Verenigde Staten. Groot Brittanie heeft ook een paar miljoen Ierse uitwijkelingen, en waar op de wereld je ook gaat, je vindt wel altijd een Ierse pub.
De uitwijkelingen waren meestal arme mensen, op zoek naar wat meer geluk, een goed leven voor de familie. Begrijpelijk wel.
Je zou dus denken dat de Ieren de eersten zouden zijn die huidige emigranten omhelzen en helpen om een nieuw leven op te bouwen. Niets is minder waar, blijkt nu.
70% van de neen-stemmers in het laatste referendum over het Lissabon verdrag, deden dit omdat ze vreesden dat met een diepere integratie in Europa, ook meer Europese immigranten naar Ierland zouden komen, dat stond deze week in de krant.

Toen ik hier toekwam, 10 jaar geleden, vond ik het verdomd moeilijk om een job te vinden. Zo moeilijk zelfs, dat ik uiteindelijk tevreden moest zijn met een job als verpleegster in een ouderlingen tehuis. Onderbetaald en overwerkt!
Een van de werkgevers die me interviewden stelde mij de vraag of ik niet dacht dat mijn acccent een probleem zou zijn. ( ik had jaren gewerkt voor bedrijven als Procter en Gamble en Baxter Healthcare, als trainer, en was op zoek naar iets gelijkaardigs), ik negeerde die vraag. Nadien vroeg ik me wel af, of mijn nationaliteit het probleem kon zijn. Ik wou dat echter niet geloven.

Maar nu besef ik dus, dat mijn 'continental' zijn, een struikelblok was om een job te vinden. Vreemd gevoel is dat.
De laatste jaren zijn er zo'n 300.000 Polen naar Ierland gekomen. Ze werken meestal in de bouw sector, en de vrouwen worden huishoudsters, alhoewel de meesten universitairen zijn. Het zijn mooie, vriendelijke mensen , meestal katholiek zoals de Ieren, er zijn geen problemen met deze Europeanen.
Nu blijkt dus , door het referendum, dat ze hier echt niet welkom zijn.

Ieren zijn eilanders. Ze leven afgesloten van de rest van Europa. En dat merk je echt wel.

Deze theedrinkende, fish-and chip etende eilanders hebben een groot wantrouwen voor alles wat niet van dit eiland komt.

Mijn ouders' huis werd verkocht na hun overlijden. De kopers waren een familie uit Cork. Leuke, aangepaste mensen, die een beter leven wilden en gevonden hebben voor hun familie, dat is de norm hier in Ierland. Iedereen heeft wel minstens één familielid in het buitenland.

Blijkbaar vinden de Ieren het gemakkelijk om te krijgen, maar ze staan niet meteen klaar om ook wat terug te geven!