De 'Yes We Can' generatie.

Vorige week ging er bij mij plots een licht op. Er is hoop, we hebben het niet zo slecht gedaan als we misschien wel denken.
De reden voor die openbaring kwam toen ik naar de voorstelling van de tragedie van Hamlet ging kijken.
Neen, niet in Stratford-upon-Avon, maar hier in Cork.

Dit marathon toneelstuk ( de ingekorte versie duurde 3 uur) van Shakespeare werd geproduceerd door de Blackthorn Theatre Company, een nieuw opgerichte toneelgroep, bestaande uit scholieren en studenten tussen 16 en 20 jaar oud.
En daar gaat het hier over.
Niemand geloofde dat een aantal jongeren een stuk zoals Hamlet zouden kunnen produceren zonder het geweld aan te doen.
En de eerste tekenen aan de wand leken dit idee te ondersteunen. Hamlet zou geen 30-jarige zijn, maar een emo-tiener, die toch nog inde originele Shakespearetaal spreekt. Mijn zoon Sipke, die al sinds zijn zevende naar de toneelschool gaat kreeg de rol van Hamlet. Ik twijfelde niet aan Sipke's talent, maar Hamlet is nu wel één van de moeilijkste stukken die je kan spelen.
De regisseur, Sean Creag, is slechts 20, hij studeert Drama studies aan de University College of Cork.
Sean kreeg de ondersteuning van de Cork Shakespeare Company voor de rollen van Claudius en Polonius.
De groep repeteerde bij één van de acteurs thuis, ze vonden een schermvechter die het zwaard gevecht choreografeerde, en andere jongeren hielpen met de props, het grimeren enzovoort.
Het stuk werd opgevoerd in Het Cork Arts Theater, een klein theater met 100 stoelen, speciaal opgericht om toneel te promoten in Cork. Er zijn constant opvoeringen door zowel amateurgroepen, als scholen en professioneel theater.

De opvoering was, tot ieders verbazing, een enorm succes. Drie uren vlogen voorbij.
Het talent van alle acteurs was enorm, het was duidelijk dat de volwassenen in de zaal dit niet verwacht hadden. De tweede en derde dag kwamen er meer mensen aanschuiven voor tickets, ze hadden gehoord dat de show schitterend was. Niet iedereen kon binnen, het kleine theater was al vlug uitverkocht. De laatste opvoering eindigde met een staande ovatie.
Er zijn nu plannen, op aanrading van de manager van Cork Arts Theatre, om de productie naar het Everyman Palace, het grote theater in Cork, te brengen.

De hele productie was een triomf voor een handvol tieners die ondanks alle twijfel van andere mensen geloofden dat ze het konden.

En het zijn deze ondernemende jongeren die we nodig hebben. Het zijn die jongeren waar iedereen van dacht dat ze tot niets in staat zijn, omdat ze te veel verwend werden thuis. De welpjes van de Keltische tijger, rotverwend in hun jeugd. Misschien heeft de Keltische tijger toch wel iets goed gedaan. Het heeft deze kinderen geleerd dat niets onmogelijk is. Zelfs zonder geld of subsidies hebben ze prachtig werk geleverd .
Er is inderdaad nog hoop voor de toekomst!