Survival of the fittest

Vorige week kregen we bezoek van 3 Zweden, Tomas, Jurgen and Lota. Tomas and Lota vlogen van Stockholm naar Dublin, en wilden van daar een auto huren om tot Clonakilty in Cork te rijden. Toen we hen dat probeerden af te raden, waren ze een beetje op de tenen getrapt.'Wij komen uit Stockholm in Zweden, wij zijn gewend aan sneeuw en ijs, wij kunnen gerust met de wagen naar Cork'.
'Ja,' dacht ik,' maar dit is Ierland!!!'

En, gelukkig maar, werd het koppel aangeraden om naar Cork te vliegen, omdat de banen té gevaarlijk waren. Er was zo'n 10 cm sneeuw gevallen en in Cork vroor het tot -3 C.

De rit van Cork airport naar Clonakilty, waar ze verbleven was, zo bleek later, zó gevaarlijk, dat Tomas en Lota vlug overtuigd waren dat rijden in Ierland en in Zweden( waar het dan tot -20 C vroor) twee totaal verschillende ervaringen zijn.

Want, beste lezers, in Ierland geldt de wet van 'survival of the fittest'. De wegen worden niet bestrooid, de sneeuw wordt niet geruimd. Als je ergens naartoe moet, moet je er letterlijk naartoe glijden.
Twee weken na het begin van de vorst, na ettelijke ongevallen ,honderden breuken en een schrijnened tekort aan water in verschillende steden, kwam er eindelijk een emergency response team bij elkaar om de situatie te bespreken. De scholen werden gesloten en er werd de volgende dag hier en daar gestrooid op de grotere banen. Strooien betekent hier een tractor die wat zout rondstrooit en twee council workers die met een emmertje en schupje rondlopen en zout rond gooien. Zo kan je natuurlijk niet ver geraken. Bij ons is er nooit gestrooid geweest.

Volgens de plaatselijke diensten is het omwille van geld tekort dat er niet voldoende zout is.
Maar de gevolgen van deze nalatigheid zijn niet te onderschatten. Er was een stijging van 25% van mensen die spoedgevallen diensten bezochten met een breuk.
Januari is normaal een goede maand voor handelaars, omwille van de koopjes, maar niemand riskeert zijn leven om een goedkoop t-shirtje te gaan kopen, en de stad en winkelstraten blijven zo goed als leeg.Er wordt gevreesd dat nóg meer winkels zullen sluiten.
De oudere- van- dagen, die op het platteland wonen hebben met niemand contact. De helplijnen van de samaritanen melden een felle stijging van oproepen van oudere mensen die wenend klagen van eenzaamheid.
De straten brokkelen zienderogen af, de kosten zullen ongeloofelijk hoog liggen.
En dan zijn er de ongelukkige zielen die omgekomen zijn omwille van de gladde wegen. In Bandon is één jonge man omgekomen na een ongelukkige val, een andere ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis na een ongeval op de uiterst gladde weg naar Cork.
Dan is er het absenteisme, dat volgens de Small Firms Association zo'n 7 miljoen € aan productiviteitsverlies zal kosten.

Een andere vreemde toestand is dat de mensen hier het voetpad voor hun huis niet ruimen. Er gaat namelijk een gerucht rond dat men, als men het wel zou doen , verantwoordelijkheid zou dragen voor eventuele ongevallen. Vreemd en misschien niet volledig juist. Niemand weet het zeker. De voetpaden blijven dus ook gevaarlijk glad, met alle gevolgen vandien.

De kinderen zijn vandaag, na 1 week, terug naar school gegaan. De baan was nog steeds heel glad, maar morgen zou het moeten beteren.
Ze verveelden zich dood.
Gelukkig was er hier die éne dag, vorige zondag, dat er sneeuw gevallen was, iets dat hier nog nooit gebeurd was. En we hebben er hier echt veel plezier mee gehad. We konden nergens naartoe, de straten waren té gevaarlijk. We zijn dus de body boards van de zolder gaan halen, Sipke nam de wielen van zijn dirtboard en toverde het om in een snow board. We trokken naar het veld van de buren, en hebben daar een volle dag plezier gehad. De ontgoocheling was groot toen de sneeuw op Disdag al volledig verdwenen was, maar de sneeupwret vergeten de kinderen nooit meer.

Bovenaan zie je Coolmain Bay, in Kilbrittain, voor 1 dag niet in het groen, maar in het wit.

En hier : 'Sneeuwpret'