Kanker

Gisteren vernam ik dat één van mijn vrienden ( een coach van de athletiek club) borstkanker heeft.
Die verdomde ziekte weer! Het is niet meer uit mijn leven weg te denken.
Ik was erg geschokt, en maakte mijn eigen confrontatie met borstkanker weer door.
Voor mij is het nu 3 jaar geleden, en na de behandeling met chirurgie, bestraling , chemotherapie en Herceptine is alles voorlopig OK.
Het verlaat je echter nooit. Elke dag denk ik aan kanker, het minste kwaaltje dat ik voel denk ik aan kanker.
Ik weet zo goed wat Catherine nu doormaakt, en niemand zou dit moeten meemaken. Kanker is een rotte, afschuwelijke ziekte.
Catherine ligt nu in een typisch Iers ziekenhuis met 36 bedden in één kamer, geen privacy en vuile badkamers.
De Keltische tijger is lang op bezoek geweest in Ierland, maar de ziekenhuizen heeft hij nooit gevonden!