Mijn Vlaamse Ierse kampioenen.

Het voorbije weekend was ik weer in Nenagh. Dit keer voor de Ierse indoor athletiek kampioenschappen. Sipke,15 en Fintan, 11 waren allebei gekwalificeerd .
Sipke won de 60 m hoge hordes, en Fintan kwam derde in het verspringen, met een sprong van 4m 60. Niet slecht he.
 dit is Fintan
 
 

en dit is Sipke
Het is een lange trip naar Nenagh.( Nenagh is in County Tipperary, and that is a long way.....)2,5 uur rijden, dat maakt dus 5 uur in de auto op zaterdag én zondag.
Mijn zenuwstelsel wordt er ook steeds weer getest.
Ik denk dat de moeders het meest afzien tijdens deze wedstrijden. Toen Sipke aan de finale begon voelde ik mij misselijk van de zenuwen.En waarom toch? Mijn leven zou er niet door veranderd zijn als hij niet won, maar ik kon het niet helpen.
Hetzelfde gebeurde tijdens het verspringen. Ik wist hoe teleurgesteld Fintan zou geweest zijn als hij geen medaille won.
Toen ik wat rondwandelde, zag ik rondom mij een heel pak erg bleek en gespannen uitziende dames. Het mooie aan dit alles is, dat dit overal in de wereld hetzelfde is. Of we nu Muslim, Christen , Hindoe, of gewoon vrijzinnig zijn, we houden allemaal even veel van onze kinderen!
Het is hun beiden weer gelukt, en mijn twee oudste zonen zijn weer een stukje gegroeid en hebben een pak meer zelfvertrouwen.
Het maakt de lange rit echt wel de moeite waard!