Iedereen loopt er als geslagen honden bij.
De bailout, de drinkende taoiseach, het kinder misbruik in de kerk, het budget, de teleurgang van de gezondheidsdienst, de werkloosheid, de crash in huisprijzen, enzovoort, hebben de Ierse psyche een flinke opdoffer gegeven.
Ook in mijn vriendenkring is iedereen diep teleurgesteld in de gang van zaken. Eén bevriend koppel met 4 jonge dochters heeft in 2006 een huis gekocht voor 350.000 € , het is nu nog 180.000 € waard. Het huis wordt stilletjes aan te klein, maar ze zitten erin vast.
Een ander koppel heeft net hun grote SUVen hun camper van verkocht om nog een paar afbetalingen te kunnen doen van hun huislening in de hoop dat ze nadien weer voldoende werk zullen hebben om verder te betalen.
In het derde kwartaal van 2010 werden 384 huizen in beslag genomen in Ierland. Er waren 40,000 woonleningen met een achterstand van afbetalingen van meer dan 90 dagen in dat zelfde kwartaal. Dat is 5 van het totaal aantal huisleningen.
De meeste jongeren maken al plannen om te vertrekken na hun studies, en ze doen dat niet graag. Een jaartje weg gaan om de wereld te verkennen is wat anders dan je familie achter laten om te vertrekken naar de andere kant van de wereld om werk te vinden.
De feestjes waar ik naartoe ga eindigen meestal met politieke discussies. Niemand weet nog wie te vertrouwen. De grootste partij, Fianna Fail, is in de laatste peilingen gezakt van 44% tijdens de laatste verkiezingen naar amper14%. Dat maakt hen de kleinste partij, met evenveel voorkeur alsde radicale Sinn Fein, die van 6,6% gestegen is.De parlementairen van Fianna Fail verlaten één voor één het zinkend schip. We horen hier wekelijks van een andere politieker die besloten heeft niet meer op te komen voor de volgende verkiezingen. Ze weten dat ze zullen verliezen en weten ook dat ze als ze er nu de brui aan geven, nog een voordelig pensioen zullen trekken; omwille van de besparingsmaatregelen gaan de pensioenen voor parlementairen namelijk fors dalen.
De enige hoop die er nu bestaat is dat Brian Cowen zo vlug mogelijk verkiezingen organiseert en ze verliest, zodat er plaats kan gemaakt worden voor een nieuwe generatie politiekers.
Ik ben tijdens de 13 jaar dat ik hier woon stilletjes aan van dit land gaan houden. Twee van mijn kinderen zijn hier geboren. Ik ben hier heel ziek geweest en weer hersteld. Mijn beste vrienden wonen hier.
Het doet me dus pijn om de miserie rond mij aan te zien. Ik ben even kwaad op de regering en de bankiers als de rest van de bevolking. Ik neem deel aan online debatten , want ook ik wil dit land weer zien bloeien.
Maar ik kan niet gaan stemmen. is dat nu niet gek?
Ik ben verplicht om te stemmen in de Belgische verkiezingen, en, hoewel ik wel graag volg wat er in Belgie gebeurt, (zeker nu mijn zus ook in de politiek gestapt is) ik ga er niet meer wonen.
Hetzelfde geldt voor mijn twee oudste zonen. Ze zijn erg geinteresseerd in politiek maar zullen hier niet kunnen stemmen, tenzij ze Ier worden. Op welke Belgische partij zouden zij nu stemmen? Ze weten maar heel weinig over Belgie, en spreken maar een paar woorden Nederlands ( nu ja, daar zijn ze niet alleen in natuurlijk).
Mijn man mag hier wel stemmen omdat hij Brit is, raar maar waar.
Moet ik nu echt van nationaliteit veranderen? Ik voel me niet Iers, eerder Vlaming in Ierland.
Ik heb al eens navraag gedaan over naturalisatie, en , er zou voor ons geen probleem zijn om de Ierse nationaliteit aan te nemen, maar het is wel duur, en er is een recessie.
Al wat ik nu kan doen is hopen dat de meerderheid van Ierland gelooft wat ik geloof.
'No Taxation without representation' begint nu voor mij ook meer en meer betekenis te krijgen.
No comments:
Post a Comment