Fragiele Vrede in het Noorden

Vorig jaar werden de All-Ireland Juvenile Athletics Championships voor het eerst in Antrim, Noord-Ierland georganiseerd. Dit was een resultaat van het vredesakkoord in Noord-Ierland. De Ierse regering had er mee geinvesteerd in de bouw van een state-of-the-art sport complex.
De Indoor kampioenschappen nemen gedeeltelijk plaats in Magherafelt, ook in Noord-Ierland, en weer in een gloednieuw sportcomplex.

Niet iedereen wou naar het Noorden rijden in Juli, het hoogseizoen van de orange marches, ik vond de reis door Noord-Ierland ook wel wat intimiderend. De Union Jacks langs de baan, doen je er niet aan twijfelen dat je nu op Brits grondgebied bent. In Belfast waren er ook heel wat Union Jacks te zien. Sipke en Fintan vonden het daar maar akelig. Ze dierven niet te luid spreken, omwille van hun Zuid-Iers accent, en we waren gelukkig dat we onze auto, met de Ierse nummerplaat, veilig konden verstoppen op de parkeerplaats van het hotel.
Het weekend verliep echter zonder incidenten, met uitzondering van de Tipperary bus die door een aantal jongeren met stenen bekogeld werd . De Noord-Ierse athletiekers waren duidelijk blij we daar waren. Iedereen was gelukkig, vriendelijk en erg behulpzaam, en we gingen allemaal weer naar huis met het gevoel dat het vredesproces nu echt wel sporen begon na te laten.


De laatste twee maanden, waren er al tekens aan de wand,vooral toen in Januari een bomauto, ontmanteld werd, en toen het hoofd van de PSNI vorige Woensdag nog waarschuwde voor een verhoogde dreiging van de RIRA.

En gisteren was het dus zover. De Real IRA schoot twee Britse soldaten dood en verwondde een Poolse Pizza leveraar.
De aanslag werd door de RIRA opgeeist. Ze hadden er meer willen doden. Ze zeiden dat het neerschieten van de Poolse pizzaman verantwoord was, ze noemden hem een collaborator van het Britse koningshuis omdat hij de Britse soldaten bediende. Zulke praat verwacht je tegenwoordig toch echt niet meer.
In het Noorden zijn ze geschokt en bang. Niemand wil de 'troubles'terug.
Gelovigen van zowel katholieke als protestantse kerken kwamen tesamen op de plek waar de twee soldaten vermoord werden, om er samen te bidden. Meteen een duidelijk bericht aan de RIRA.

Alle politieke partijen veroordeelden de aanslag. Het duurde wel 14 uur vóór Sinn Féin, de politieke vleugel van de oude IRA, ook eindelijk hetzelfde deed. Gerry Adams maakte wel gebruik van het interview om nog maar eens te zeggen dat de Britse aanwezigheid in Noord-Ierland ongewenst was, wat veel kritiek opleverde in de Britse pers.( Britse aanwezigheid werd verminderd van 27 000 tot 5000 als gevolg van het vredes proces)
Gelukkig was er Martin Mc Guiness,Vice eerste minister, en ex-commandant van de IRA, die zei dat niets de 'powersharing' in Noord-Ierland kon stoppen.

Het ziet er naar uit dat niemand terug wil naar de afschuwelijke tijden van de 'troubles'. Nu maar hopen dat er geen wraak-aanslagen komen, en dat de RIRA zo vlug mogelijk opgepakt en opgedoekt wordt.