Sing Songs

Ik ben lid van the Chorus of Opera Cork, een vrouwenkoor. Door gebrek aan geld doen we geen opera's meer, maar geven meestal concerten met solisten.
Gisterenavond zongen we in Kinsale, het leuke havenstadje aan de Ierse zuidkust.
Het concert verliep heel goed, iedereen genoot ervan.
Het leukste komt altijd na het concert. We trekken dan allemaal naar de pub, en na de Tea and Sandwiches, komt de alcohol en de sing song.
Sing songs zijn een echte traditie in Ierland. Ze gebeuren meestal spontaan in de pub, en iedereen doet eraan mee.
Elke Ier heeft zo zijn eigen 'party piece', of een liedje dat hij of zij altijd zingt tijdens een sing song.
Ik kende toen ik hier toekwam niet veel liedjes, maar wist al vlug dat ik er best een paar zou leren. De eerste keer dat ik zo'n sing song meemaakte was ik totaal onvoorbereid.
Plots werd ik op een tafel gezet, en werd aangekondigd als de vrouw van verre oorden die ook eens wat zou zingen. Ik kon maar aan 1 liedje denken, en zong dus maar 'in de stille kempen'.
De vogende keer was ik wat beter voorbereid, ik had 'mon mecque á moi' van Patricia Kaas van buiten geleerd, en zong dat uit volle borst. Het was een succes! Ieren houden van Franse muziek, hun hart smelt als ze de Franse rollende r horen.
Ik heb zo nog een paar liedjes geleerd, onder andere 'je ne regrette rien' van Edith Piaf. En vanaf de eerste keer dat ik dat liedje zong, mag ik niets anders meer zingen. Af en toe krijg ik de kans om 'La Vie en Rose' te zingen, maar ik ben nu gedoemd om voor eeuwig no regrets te hebben in Ierland.
Ik vind deze sing songs best leuk. Iedereen in het koor heeft een uitzonderlijk mooie stem en we zongen liedjes van 'The Sound of Music' tot 'Some like it Hot' en natuurlijk ook de Ierse parels zoals 'The Belle from Belfast City', hoewel de traditionele Ierse liederen in de minderheid waren.
We bleven gisterenavond zingen tot sluitingsuur (12.30 op Zaterdagavond), het was één van de vele gezellige, leuke, muzikale avonden die ik hier heb meegemaakt, in Belgie horen zulke juweeltjes tot een ver verleden.

Tea, cakes and sandwiches

Iets waar ik maar nooit kan aan wennen, komende uit bourgondisch Vlaanderen, is de obsessie in de Angelsaksische landen met thee, en de (nogal schijnheilige) boodschap aan de kinderen hier dat alcohol niet bestaat.

Gisterenavaond was "awards night" in de athletiek club hier in Bandon. Ik ben natuurlijk heel fier, want mijn twee oudste zonen wonnen allebei de "award" voor de beste athleet uit hun leeftijdsgroep, het was echt wel verdiend, met alle medailles die ze vorig jaar gewonnen hebben.

Na de uitreiking van de awards, was er een disco voor de kinderen en de ouders werden naar boven geleid voor de traditionele...thee, boterhammen en cakes!
Dit gebeurt elke keer als er iets georganiseerd wordt, waar ook kinderen zijn. Na de eerste en plechtige communie, tijdens een schoolfeest, etc. Thee met melk !
Moest dit Belgie zijn, dan bleef geen enkele ouder wachten op de kinderen, zeker de vaders niet.
Wat is er toch verkeerd aan een pintje, of een glas wijn?
Ierland heeft een heel ernstig drink probleem, vooral bij de tieners. Alcohol is hier een taboe, en dat maakt het zo aantrekkelijk voor de kinderen.
De fuif was afgelopen om 10.15 pm, hoeveel vaders er nadien naar de pub getrokken zijn weet ik niet.
Ik snak nu naar een lekker Kriekske!

Vlaggen Zwaaien en bidden

Het was dus St. Patrick's Day gisteren. Dit jaar zijn we niet naar Cork gegaan. Mijn kinderen liepen mee in de parade in Bandon, als lid van de athletiek club.
Een van de mannen die met hen meeliep gaf mij prompt een twijgje shamrock dat ik op mijn mantel speldde, en een Ierse vlag , die ik meteen verstopte.
Ik vind vlaggen zwaaien maar niets, zeker niet de vlag van een ander land. Al dat Ierse nationalisme maakt me een beetje ongemakkelijk.
Ik was ook niet de enige die er zo over dacht. De Engelse echtgenote van één van de coachen was er ook niet echt voor te vinden. Nu ja, ze heeft waarschijnlijk andere redenen...
Tot overmaat van ramp werd ik ook nog meegesleurd in de stoet. Met mijn ogen naar de grond gericht , en met rode kaken liep ik mee.
En toen hoorde ik iemand in het publiek zeggen; "she's not from this country at all!"

En gelijk had hij. Ik ben geen Ierse en voel me niet Iers, maar mijn kinderen zijn het wel. Ze zijn hier geboren, gaan hier naar school en winnen hier Ierse medailles.
Ik ben toch maar uit de stoet geslipt en vlug naar de aankomstplaats van de stoet gelopen om mijn kinderen op te wachten.
En dat was vlak voor het podium, na de parade werd er een pot Shamrock gezegend door een protestantse Dominee en een Katholieke priester.
Ik wou toen al weglopen, maar dat zou iets te onbeleefd zijn.
Ik deed het wel nadat de Sin Fein ( politieke vleugel van de IRA) burgemeester het leger ging keuren.
ST Patrick's Day is een viering van het Iers-zijn, en wordt over de hele wereld gevierd.
Ik beeld me soms in dat die Ierse vlag door een Duitse zou vervangen worden. Hoe leuk zou het dan nog zijn?

Don't Play, but Pray!

Dat was het bericht van de Ierse bischoppen dit wekend. Die oude rakkers kunnen het nog steeds niet kroppen dat ze de macht hier aan't verliezen zijn.
Nu proberen ze de kinderen terug naar de mis te krijgen op Zondag morgen, en ze spelen hun spelletje goed, ze spelen op het schuldgevoel van de ouders.
De katholieke kerk was hier in Ierland allemachtig tot een paar jaar geleden. Sinds de verschillende berichten over priesters en kindermisbruik en sinds de Keltische Tijger, is het geloof van de mensen in de kerk sterk gedaald, en de bischoppen hebben het daar moeilijk mee.
Maar die nieuwe 'vrijgezinde' ouders voelen zich toch nog schuldig als ze God's Huis negeren, en daar spelen de bischoppen op in.
Er zullen dus wel een paar mensen zijn die hun kinderen naar de mis gaan slepen op zondag morgen, in plaas van hen naar de Hurling of Gaelic football training te brengen training te brengen.
Ik had mijn rug al naar de kerk gekeerd in Belgie, en toen ik hier toekwam werd ik zachtjes onder druk gezet om me weer te bekeren. Ik liet mijn kinderen hier dopen, en hun communie doen, al was het maar om er hier bij te horen. Maar mijnervaring met borstkanker heeft mij veranderd. Ik ben nu gewoon wie ik ben en wil zijn, en als andere mensen daar problemen mee hebben, kan me dat echt niet meer schelen.
Fintan, mijn elf-jarige zoon, heeft besloten om zijn plechtige communie niet te doen, en ik ben daar heel fier om en ook heel gelukkig.

Virtueel Dublin

Mijn echtgenoot en ik buiten samen een kleine kunstgallerij uit in Kinsale, Co. Cork, een klein havenstadje. We vertonen en verkopen er media-art, of kunst die met behulp van de laatste technologien gemaakt werd.
We hebben inmiddels ook een Second Life Gallerij geopend , Ten Cubed, en we hebben nu al twee keer deelgenomen aan de Tourism Ireland Campages in virtueel Dublin.
We hebben er twee tentoonstellingen in The Art Park, Virtual Dublin, en in The Nova Straaf Gallery.
Het is best wel eens de moeite om second Life te downloaden en ons eens een virtueel bezoekje te brengen.

St Patrick's Day

Het hoogtepunt van het jaar voor elke Ier, in Ierland of elders in de wereld, St Patricksday komt eraan!
Elk jaar trekken we erop uit om de parade in Cork te gaan bekijken. En elk jaar vraag ik me af waarom ik dit toch blijf doen!
De parade zelf is altijd leuk, vooral voor de kinderen. Iedereen die ernaar toe komt, is goedgezind, de atmosfeer is er altijd één van optimisme en broederschap. De laatste jaren nemen er ook altijd etnische minderheden aan deel, Nigerianen, Oost-Europeanen, Brazilianen. Het maakt van de stoet een vrolijk, kleurrijk spectakel, een teken dat Ierland nu ook multi-cultureel begint te worden.

De problemen beginnen na de stoet. Plots krioelt het in Cork van stomdronken corkonians. We vluchten dan ook altijd direct terug naar het veilige Bandon, na de parade.

In Bandon voelen we ons thuis. Het is een klein Iers stadje, de gateway naar West Cork. Bandon was een marktstadje, tot een jaar of 6 geleden kon je er zelfs geen lekkere koffie vinden. Nu is Bandon uitgegroeid to een klein, modern provinciestadje met een shoppingcenter, verschillende restaurants, de onvermijdelijke pubs, en een pak winkels. Je vindt er alles wat je nodig hebt.
St Patricksday in Bandon is een kleine , maar best leuke aangelegenheid. De platatselijke verenigingen stappen er in de stoet, en er is straatanimatie en een pak gelukkige kinderen.
Er wordt ook wel gedronken, maar niet zoals in Cork, en het blijft beperkt tot de latere uren.
Dit jaat gaan we naar Bandon, dat is een feit.

Storm aan de Ierse Zuidkust

Het is hier nu al 2 dagen hard aan 't waaien, gisteren werd die hevige wind een zware storm, en er worden er nog twee verwacht.
Ik hou van Ierse stormen. We wonen hier aan de Ierse zuidkust, met zicht op de Atlantische Oceaan.
Het liefts van al sta ik hier voor het vensterraam de wilde Ierse oceaan te bekijken. De hoge golven die woedend op de muren kletsen, de huilende wind, de horizontale regen. Het heeft iets bijzonders hier in Ierland.
En af en toe, zie ik ook een gekke Ierse windsurfer, of een kite-surfer de Ierse stormen trotseren.

Eksamens in Ierland

Sipke, mijn oudste zoon heeft net zijn 'mock exams' achter de rug. Hij zit in het derde jaar secundair onderwijs, het jaar ven de 'Junior Cert', een Iers staats eksamen, waarop de scholieren getest worden op de leerstof van de eerste 3 jaar van het secundair onderwijs.
Deze maand hadden ze een soort test eksamen, om hen een idee te geven waar het over gaat.
Dit kwam na de kertmis testen.
Nu hebben de studenten tijd tot begin Juni, dan beginnen de echte eksamens.
De kinderen worden hier in Ierland serieus onder druk gezet, misschien is het een goede voorbereiding op de universiteit, maar of dat nu echt nodig is voor 15 jarigen weet ik nog niet.
Het eksamen zelf kost € 95, nogal duur voor een gratis onderwijs, vind ik.
Verder wordt er veel geld verdiend door leraars die naschoolse bijlessen geven, en speciale avondscholen die zich bezig houden met het klaarstomen van de kinderen om de beste resultaten te halen.
De Irish Times heeft speciale bijlages om studenten te helpen met hun eksamens; er worden speciale studie weekends ingericht door universiteiten om scholieren te helpen met wiskunde, etc.

En Sipke is moe, hij heeft nu een maand geblokt, en kan nu uitkijken naar nog meer eksamens!

Privéscholen

We hebben gisteren bericht ontvangen dat onze zoon Fintan naar de privéschool mag. Ik had me nooit ingebeeld dat ik mijn kinderen naar een privé school zou sturen, maar hier is het uiteindelijk de beste oplossing.
De school is opgericht om onderwijs aan te bieden aan kinderen uit protestantse families. De Church of Ireland geeft een beurs aan Ierse kinderen met een protestantse achtergrond.
Inmiddels zijn het niet alleen protestanten, maar verschillende niet-katholieken en katholieken met voldoende geld om (€700, per kind per trimester)de school te betalen.
Wij hebben het geluk dat mijn echtgenoot's moeder uit Wales komt en protestantse was, m.a.w., we hebben een beurs gekregen.

Waarom niet naar een normale staatsschool? Onze oudste zoon loopt daar trouwens school.
De school is niet slecht, maar geeft enkel de vakken die nodig zijn om het 'junior cert' en 'leaving cert' te kunnen doen. Er is geen plaats voor muziek, plastische kunst, etc.
De sport faciliteiten in de protestantse school zijn fantastisch. In de andere school zijn ze niet bestaande, behalve dan voor de oude Ierse sporten (GAA), die worden hier als heilig beschouwd.
Ik vind het wel erg dat er privescholen bestaan, en , erger nog, dat ze de enige scholen zijn waar kinderen een volledige alles omvattende opleiding kunnen krijgen. Dat is niet de schuld van de protestanten of de katholieken, het is de schuld van de regering, die zich blijkbaar weinig aantrekt van de jongeren in Ierland.

The Wild Wild West

Vanmorgen was het weer zover. In het ochtendnieuws ging het eerste nieuwsbericht over een 29 jarige die doodgeschoten werd in Dublin.
Zo is het hier bijna elke dag. Wat is er aan de hand met dit mooie eiland?
Moord is hier nu dagelijks nieuws. Dikwijls zijn het gangsters in Dublin die elkaar neerschieten, of bendes in Limerick die a jaren bezig zijn met elkaar uit te moorden. Als het daarbij blijft, lijkt het ver van mijn bed.
Er komen echter meer en meer nieuwsberichten over andere moorden, meestal door dronken jongens, dikwijls tieners, zoals vorige week, toen twee Polen vermoord werden met een schroevendraaier.
Of die loodgieter, amper 17, die onbewust op het verkeerde tijdstip ging werken in het huis van een drugs-gangsterom een lek te herstellen. Hij werd er koelbloedig doodgeschoten.
Soms vraag ik me af hoe mijn kinderen hier gaan leven als ze iets ouder zijn. Al dat geweld blijkt alleen maar erger en erger te worden.

Athletiek in Ierland

Dit weekend was ik weer in Nenagh, County Tipperary met mijn oudste zoon Sipke, 15. Hij nam er deel aan de Munster indoor kampioenschappen athlethiek, en won er de 60m hordelopen, verspringen en 200m sprint. ( Munster is Cork, Kerry, Limerick, Tiperary en Waterford)
De Nenagh arena is een bezoekje waard! Het is een indoor athletiek piste, gebouwd in.......een koeiestal! Dit is geen grapje! Het kan echt alleen maar in Ierland! Dit is het land van de Keltische tijger, waar men zwemt in geld. Maar de athleten moeten wel met een koeiestal tevreden zijn! Geen wonder dat er hier zo weinig medaille winnaars zijn in internationale competities!

Ik was er het vorige weekend ook met mijn tweede zoon, Fintan, 11, die won zilver in het hoogspringen, zilver in ver-springen en goud in 4 x 100 m.
Onze kinderen hebben wel talent, maar ver zullen ze er hier in Ierland niet mee geraken. Ze zijn nog steeds Belg. Soms vraag ik me af of ze meer kans zouden hebben in Belgie, waar de athleten toch wel wat meer luxe hebben.

De rit van ons huis in West-Cork tot Nenagh in Tipperary duurt zo'n twee en een half uur, het is ongeveer een afstand van 160 km! Het grootste deel van de rit gebeurt op een baan met 1 rijvak in elke richting, je rijdt door verschillende dorpjes, en dikwijls achter vrachtwagwens en tractors, vandaar de lange duur. Wel iets waar je rekening mee moet houden als je Ierland wil komen bezoeken. Er zijn heel weinig treinen, je kan wel bussen nemen, maar die zijn dan nog trager. Mijn vrienden en familie leden huren altijd een autootje.