Het hoogtepunt van het jaar voor elke Ier, in Ierland of elders in de wereld, St Patricksday komt eraan!
Elk jaar trekken we erop uit om de parade in Cork te gaan bekijken. En elk jaar vraag ik me af waarom ik dit toch blijf doen!
De parade zelf is altijd leuk, vooral voor de kinderen. Iedereen die ernaar toe komt, is goedgezind, de atmosfeer is er altijd één van optimisme en broederschap. De laatste jaren nemen er ook altijd etnische minderheden aan deel, Nigerianen, Oost-Europeanen, Brazilianen. Het maakt van de stoet een vrolijk, kleurrijk spectakel, een teken dat Ierland nu ook multi-cultureel begint te worden.
De problemen beginnen na de stoet. Plots krioelt het in Cork van stomdronken corkonians. We vluchten dan ook altijd direct terug naar het veilige Bandon, na de parade.
In Bandon voelen we ons thuis. Het is een klein Iers stadje, de gateway naar West Cork. Bandon was een marktstadje, tot een jaar of 6 geleden kon je er zelfs geen lekkere koffie vinden. Nu is Bandon uitgegroeid to een klein, modern provinciestadje met een shoppingcenter, verschillende restaurants, de onvermijdelijke pubs, en een pak winkels. Je vindt er alles wat je nodig hebt.
St Patricksday in Bandon is een kleine , maar best leuke aangelegenheid. De platatselijke verenigingen stappen er in de stoet, en er is straatanimatie en een pak gelukkige kinderen.
Er wordt ook wel gedronken, maar niet zoals in Cork, en het blijft beperkt tot de latere uren.
Dit jaat gaan we naar Bandon, dat is een feit.
No comments:
Post a Comment